Blog 9: kerst en rasta's op Dominica

Nou hallo allemaal, als je dit leest zijn we dus veilig aangekomen op Dominica.
Na de nodige corona testen en 2 dagen quarantaine (dit betekent schoolwerk, zwemmen, zeilen, snorkelen en suppen, niet verkeerd!!) zijn we op een aantal excursies gegaan.
Ik zal maar meteen bij het hoofd topic beginnen: de rasta's en de boiling lakes.
De dag voor vertrek kregen we een briefing van de briefing master Sander. Aan ons werd gevraagd waar denk je aan bij rasta's: "wiet, dreadlocks en Bob Marley" waren de meest voorkomende uitspraken en dit bleek achteraf eigenlijk wel te kloppen. (spoiler)
De dag erna zaten we, na heel erg vroeg vertrek, bepakt en bezakt met alle bagage eerst in het bootje en toen met 19 mensen 2uur in een minivan (geschikt voor 9 mensen) naar de plek waar we naar de boiling lakes gingen hiken. De sfeer en snelheid zaten er goed in en de muziek stond luid aan.
Toen we er waren werden we door 3 enthousiaste gidsen door de jungle geleid. Het was echt heel gaaf en speciaal om zo door de jungle te lopen. Het was echt een SAS hoogtepuntje. We kwamen uiteindelijk aan bij de boiling lakes. Deze meertjes waren zelf niet zo spectaculair maar de hike zelf was het gaafst. We hebben daar bij de meertjes eitjes gekookt en het was het beste gekookte eitje van mijn leven. Het is niet normaal hoe erg je van een gekookt eitje geniet na 4uur door de jungle trekken. We hebben vrolijk in de warme zijstroompjes zitten badderen wat echt heel gaaf was. We zaten in een rivierpoeltje omringd met begroeide stenen, lianen en een dak van dichte bladeren. Dat was wel echt een momentje waarvan ik dacht: what a wonderful world. Toen we in een klein groepje terug wandelden was het al donker en moesten we ons stapje voor stapje met een zaklamp door jungle manoeuvreren. Daarna konden we nog eens lekker 3 uur weer opgekropt in een minivan zitten naar de rasta's. Ik zat met 4 jongens achter op de bank en het eerste halfuur was heel gezellig en hebben het dak er bijna afgeschreeuwd, maar daarna viel iedereen opeens in slaap (wat gek).
Toen we aankwamen werden we vrolijk verwelkomd door Mozes de "leider"van de rasta's. Ze hadden voor ons gekookt wat we vrolijk naar binnen schoven en voordat je het wist had iedereen zijn hangmatje opgehangen en lag lekker te hangen. De volgende dag werden we wakker in een prachtige vallei omring door groene bergen. We merkten al snel dat iedereen 24/7 knetter stoned was hier, maar dat was best grappig. We hebben veel met de rasta's gepraat en veel van hun levenswijsheid geleerd. Ze zijn echt heel relaxed en lijken zich nergens zorgen over te maken. Daar kunnen wij in Nederland denk ik best veel van leren. Na het ontbijt zijn we rustig begonnen met bereiden voor de korte wandeling naar de victoria falls. We liepen door de jungle, hopten over stenen en waadden door rivieren. Toen we uiteindelijk uitkwamen bij het mooiste dat ik ooit in mijn leven heb gezien. We waren omringd door groene rotswanden en aan het eind van het ravijn denderde een waterval naar beneden die opsplitste in kleine stroompjes en poeltjes waar je heerlijk in kon zwemmen en chillen onder de waterstroompjes en zonnen op de stenen. We liepen nog omhoog naar de waterval en het was letterlijk adembenemend; honderden liters water die naar beneden denderden en je bijna weg bliezen. We zwommen naar de overkant van het meer waar we van een hoge rots af konden springen en dat was echt het gaafste gevoel dat ik ooit heb gehad. Niemand kan mij iets want ik vlieg. Daarna liepen we terug en begonnen we aan het vreugdevuur. Ik mocht met een machete boomstammen door midden raggen wat echt heel leuk was. Daarna stookten we het vuur aan met benzine. We gingen er allemaal gezellig omheen zitten. Mozes, het dorpshoofd, had trommels meegenomen hiermee konden we vrolijk zingen en spelen. We hebben een rasta lied geleerd dat gaat als volgt: Fire fire fire Fire fire fire In my soul in my soul keep the fire burning Keep the fire burning In my soul in my soul .
De dag daarna gingen we nog lekker bij de rivier chillen en daarna gingen we weer terug naar huis. We zaten 4 uur in de minivan en toen we de Thalassa zagen liggen en het voelde echt gewoon als thuiskomen.Daarna op de 24e werd ik wakker op een schip voor mensen die elkaar een vrolijk kerstfeest wensten, terwijl het helemaal geen kerst was maar kerstavond. Maar op de Thalassa hoeft het blijkbaar geen kerst te zijn om een kerstsfeer te hebben. Die avond was wel superleuk iedereen zat helemaal in de kerstsfeer en het valt eigenlijk niet te beschrijven. Er werd hard muziek geknald en we hebben nog tot laat gedanst op het middendek. Deze lichting kan dus in iedere geval wel feesten.
Daarna was het tijd voor het kerstdiner. De keukendienst plus nog wat vrijwilligers had snoeihard hun best gedaan om een heerlijk dinertje te maken en dat is hun zeker gelukt. Na het eten was het tijd om de kerstdozen die meegegeven waren van thuis open te maken. De doos zat vol kaarten, briefjes en cadeautjes en vooral lekker eten en drinken. Er was ook een bonte avond georganiseerd. Er waren heel veel grappige en prachtige acts en liedjes. Voor de rest was het gewoon een gezellige tijd in Dominica.